Voor zijn caravan, aan de Zeeuwse kust, zit Gerbert met een kop koffie en een boek. Samen met zijn vrouw Gerda, twee dochters en drie zonen, genieten ze van een welverdiende vakantie. De telefoon gaat: ‘‘We hebben een baby’tje van vijf maanden, kunnen jullie even langskomen?’’
Gerbert en Gerda wonen met hun gezin van zeven in het mooie Overijssel. Gerbert is projectmanager ruimtelijke ontwikkeling en Gerda werkt in de gehandicaptenzorg. Ze zijn gek op wandelen, tuinieren, maar bovenal: lezen. Ze stuitten op het boek ‘Niemandsland’ van Guurtje Leguijt. Een indringende roman over Justus die in de jeugdzorg terechtkomt. Na het boek gelezen te hebben, wisten ze het zeker: ze willen starten met pleegzorg.
Er volgden trainingen en gesprekken bij Trias Jeugdhulp. Samen met hun kinderen kregen Gerbert en Gerda steeds meer informatie over pleegzorg. Ze stelden zich beschikbaar en wachtten op een telefoontje voor de plaatsing. De vakantie naar Zeeland herinneren Gerbert en Gerda zich als de dag van gisteren. Voor de caravan, met een kop koffie en een boek, werd Gerbert gebeld door een medewerker van Trias Jeugdhulp met de vraag of ze langs wilden komen. Er was een baby’tje van vijf maanden oud waar een pleeggezin voor werd gezocht. Dat baby’tje, dat was Daniël. Gerbert vertelt lachend: ‘‘Ik weet nog dat ik zei: ‘‘Je mag ook hier in Zeeland langskomen, de koffie staat klaar en de koek ook!’’.
Met een kleine inkorting van de vakantie, gingen Gerbert en Gerda met hun twee meiden op bezoek bij de opa en oma van Daniël. Zij hadden hem de eerste periode opgevangen. ‘‘Het moment dat we Daniël mee mochten nemen naar huis, was wel emotioneel. Dat was heftig’’, vertelt Gerda. ‘‘Hij huilde zo ontzettend veel. De eerste vijf maanden hield dat echt aan. Hij kon eigenlijk alleen slapen als hij tussen ons in lag. Dan pakte hij ons beiden vast en werd hij rustig.’’
‘‘Je hebt al vijf kinderen!’’, ‘‘Een vreemd kind in huis?’’, ‘‘Wat verdien je eraan?’’, ‘‘Je haalt de problemen van een ander in je huis!’’.
De geluiden uit de omgeving van Gerbert en Gerda waren niet altijd positief over het starten van hun pleegouderschap. ‘‘We kozen ervoor omdat we voelden dat we dat moesten doen. Daarbij doe je het voor het kind. Niet om de verdiensten, dan houd je het denk ik ook niet vol’’, vertelt Gerda. ‘‘Gelukkig zijn de reacties bijgedraaid’’, vertelt ze lachend. ‘‘Mensen weten nu niet beter. Sommigen hebben het ook helemaal niet door. Als ik de vraag krijg hoeveel kinderen we hebben, dan zeg ik eigenlijk ook altijd zes. Daniël is opgegroeid met de rest, dat voelt gewoon normaal.’’
Dan pakte hij ons beiden vast en werd hij rustig
Gerbert en Gerda hebben goed contact met de moeder van Daniël. Toen Daniël op de basisschool zat kwam ze maandelijks op bezoek. Nu zien ze elkaar vooral in de vakanties. ‘‘In het begin vond ik het wel lastig, omdat Daniël erg naar ons toe trok, ook als zijn moeder er was. Je wilt haar niet tekort doen’’, vertelt Gerda. ‘‘ Wat ik wel heel mooi vind is dat ze altijd heeft gekozen in het belang van Daniël. Ik zal nooit vergeten dat ze zei: “Hij hoort gewoon bij jullie’’, dat ontroerde me enorm’’.
‘Uit onze ervaring weten mensen eigenlijk helemaal niet wat pleegzorg inhoudt. Ze verwarren het vaak met adoptie en associëren het met iemand die een andere huidskleur heeft. Kerkelijk of niet, welke huidskleur je ook hebt, welke scholing je ook hebt gehad, pleegzorg doortrekt iedereen’’, vertelt Gerbert. ‘‘Ik denk dat de matching heel belangrijk is. Vraag jezelf ook af: past het in mijn gezinssamenstelling en is het een goede harmonie? En gaat het niet goed met een plaatsing om wat voor reden dan ook? Wees dan eerlijk en blijf niet doormodderen.’’
‘‘Jeugdhulp en pleegzorg is natuurlijk niet altijd goed in het nieuws. Het is daarbij denk ik wel belangrijk om te kijken vanuit welk standpunt er wordt gepraat. Kijk, als ik zelf de ouder ben en mijn kind wordt uit huis geplaatst, natuurlijk ben ik dan negatief. Ze halen mijn kind uit huis, dat is verschrikkelijk’’, vertelt Gerda. ‘‘Wel hoop ik dat er ook mooie verhalen worden gedeeld, want die zijn er in overvloed!’’
Meer weten over het bieden van pleegzorg? Klik dan hier
Gerbert en Gerda vertellen ook over hun keuze voor crisispleegzorg. Heb je hun verhaal nog niet gelezen? Klik dan hier.
En lees de verhalen van Daniël en zijn pleegbroers en -zus:
